Türkiye Cumhuriyeti – Ünite bir devlettir, karışık formla ürütülen ( parlamenter unsurları birleştiren hem de başkanlık cumhuriyeti.
Yasal ve Politika Çerçevesi
Anayasa. Türkiye Cumhuriyeti 1924 yılında ilk anayasasını kabul etti. 1921 yılında Anayasanın temel ilkeleri korundu, ulusal egemenlik özellikleri prensibini. Sadece 1921 anayasasında olduğu gibi, Türk Büyük Millet Meclisi ilan edildi «Halk iradesinin tek temsilcisi». Türkiye Cumhuriyeti’nin ikinci anayasası 1961 yılında kabul edilmiştir. O parlamento iki meclisli giriş kurdu, Millet Meclisi 450 milletvekilinden ve Cumhuriyet Senatosu 150 üyeden oluşan, genel oyla seçilen ve 15 üye Cumhurbaşkanı tarafından atanan. Bu iki odaları, Türkiye Büyük Millet Meclisi oluşturuyor. Bu güne kadar faaliyet gösteren üçüncü Anayasası, 1982 yılında referandumla kabul edilmiştir. 1982 Anayasası’na göre, egemenlik kayıtsız şartsız milletindir.
Anayasa Türk devleti yasal düzenleme ile bölünmez toprak ve ulusal birlik, laik, demokratik, sosyal devlet olduğunu vurguluyor. Tüm vatandaşlar kanun ve politik, felsefi, dini ya da diğer benzeri inançlar tamamen dışladı dil, ırk, renk, cinsiyet, dayalı herhangi bir ayrım önünde eşittir. Parlamento 1982 Anayasası daha demokratik hale getirmek ve ülkede demokratik hak ve özgürlükleri genişletmek için değişiklik bir takım anayasaları kabul etti.
Yasama yetkisi 550 milletvekilinden oluşan Türk Büyük Millet Meclisi (TBMM) aittir. Parlamento seçimleri her 4 yılda bir yapılır. TBMM fonksiyonları faturaları, değişiklikler ve mevcut yasaların iptali kabulü arasında; Bakanlar Kurulu (Kabine) ve Bakanlar çalışmalarını denetlemek: Hükümet bazı durumlarda yasanın yürürlüğe ile hareket yapmak için Bakanlar Kurulu yetkisini sağlanmasını sağlar; finansal tablolar üzerindeki tartışma ve bütçe tasarısı ve yasa tasarılarının kabul edilmesi, para birimi, savaş, sıkıyönetim veya olağanüstü hal ilanına konusunda kararlar alınır; uluslararası anlaşmaların onaylanması; Karar Anayasa uyarınca af ve af üzerine (milletvekili TBMM 3/5 oy).
Türkiye’de yargı yetkisi, Türk halkı adına bağımsız mahkemelerce ve yargı kuruluşları tarafından icra edilmektedir. Anayasanın kısmı, hukukun üstünlüğü ilkesine dayalı, yargıya adanmıştır. Yargı sistemi yargının bağımsızlığı ilkelerine ve bunların görev sırasında hakimlerin güvenliğini sağlamak için dayanmaktadır. Yargıçlar bağımsız kişisel görüş temelinde ve Anayasa, kanunlar ve ilgili yasal standartlara hükümlerine uygun olarak yerine getirilmesini gözetmektedir.
Yasama ve yürütme makamları mahkeme kararlarını yürütmek zorundadır değiştirebilir veya bu kararların yerine getirilmesi olamaz. Anayasanın Bölüm yargıya ayrılır, aşağıdaki yüksek mahkemeleri vurgular: Anayasa Mahkemesi, Yargıtay, Danıştay, Yargıtay Askeri Yargıtay. Askeri Yüksek İdare Mahkemesi ve yasal çatışmalar Mahkemesi.
Türkiye’de yürütme yetkisi şunlardan oluşur Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu (Kabine).
Cumhurbaşkanı yasama, yürütme ve yargı dallarında sürdürme yetkisine sahiptir; Anayasanın uygulanmasını sağlamak ve devlet organlarının doğru ve ahenkli işleyişi sorumludur.
Bakanlar Kurulu’nun temel görevi formüle ve devletin iç ve dış politikasını uygulamaktır. Bakanlar Kurulu, onun görevlerini yerine getirmek döneminde Meclis’e karşı sorumludur.
Devlet başkanı – Başbakan Recep Tayyip Erdoğan (eski Başbakan), 10 Ağustos 2014, ülkenin ilk doğrudan cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazanan 28 Ağustos 2014 tarihinde göreve başladı. (ondan önce 28 Ağustos 2007den – 28 Ağustos 2014de, Türkiye Abdullah Gül Cumhurbaşkanı idi).
